داستاني از باورهاي تو

با شما هستم دوست عزيز باور نداري كه باور داري ... از كجا اين باور باورت شد ميداني نه .پس باور كن باور داري يك باور باحال را براي باور دوستان بگو تا انها باور كنند تو هم مثل خودشان باور داري/////من چند باور ذهني را براي شما مياورم كه بداني اوني كه تو سرت جا خوش كرده يك باور هست .  عطسه چند با ر بكني ميگي چي .سلواط براي چي .....كلاغه شب زياد غار غار ميكنه باورت چيه ...چوب چايي در فنجانت هست باورت چيه ... چنگال از دستت ميافتد باورت چيه ... خانه را اب و جارو ميكني باورت چيه... امشب شب جمعه هست باورت چيه ... گربه سياه از جلوت رد شده باورت چيه گوشت  صوت ميكشه باورت چيه. كف دستت ميخواره باورت چيه  . دلشوره داري باورت چيه ..ما دوستان خيلي باورهايي داريم كه باورمان شده كه يك چيزي هست كه باور ميكنيم . اين چي هست .....تلقين به خود .....بزرگترين نيروي كه در نهاد تك تك ما هست كه هنوز ناشناخته هست با نيروي تلقين ميتواني به همه چيز برسي پس به باورهاي خود جهت بديم نه اينكه كور كورانه باورش كنيم .تو روزي صد بار از خدا بخواه اين كار را برايت انجام بدهد باورت ميشود پس ميروي تا بدستش بياوري .. يك باورهاي كه در دين ما امده ذكر گفتن هست اين ذكر جهت دار باشد به هدف ميرسيم چون باور كرديم با ذكر هزار بار در چهل روز حتما خدا كمك ميكند .ولي كوچك ترين شك اين باور شما را دود ميكند ميبرد هوا پس بشين فكر كن چه باوري را در توتن خودت ميبيني توان خودت را باور كني .در واقع خودت را شناختي كه چه پتانسيلي داري وقتي فهميدي به خودت تلقين بده .من يك مثل ميزنم . جالبه بيمارستان دار اباد يكي از بستگان ازمايش تي بي كه همان سل باشد داشت من به بخش هاي ديگر هم ميرفتم . وبا بيمارهاي سرطاني كه اكثرا سرطان ريه داشتند اميدي به زندگي نداشتند /عيادت ميكردم پيرمردي بود كه پزشكها جوابش كرده بودند .به من گفت تنها دواي درد من شرابه اگه بخورم خوب ميشوم باهم شطرنج بازي ميكرديم . بعد از چند هفته .يكبار رفتم پيشش دختر و دامادش داشتند حرف ميزند كه امروز فردا رفتني هست . و انها بايد او را ببرند خانه تا بستگان براي اخرين بار اور را ببينند. .وقتي انها رفتند گفتم من هر جوري شده بايد ارزو او را بر اورد كنم .پس زدم بيرون رفتم پيش دوست ارمنيم در خواست يك چهار ليتري شراب كهنه كردم .شبانه خودم را به بيمارستان رساندم ولي تو بخش نميشد برد رفتم ان را پشت امامزاده داخل بيمارستان قايم كردم .رفتم پيش او و گفتم دواي دردت را اوردم گذاشتم پيش هموني كه اعتقاد نداري . خنديد كمكش كردم بلند شد تا ان موقع با ويلچر راه ميرفت حالا اهسته قدم بر ميدارد .از بخش زديم بيرون تا يواش يواش رسيدم دم امامزاده خلاصه تا صبح دلي از عزا در اورديم .فقط اون بود كه فقط قربان صدقه امام زاده و خدا ميرفت كه بلاخره خوبش كردند.من را ميديد ميگفت دواي من را اوردي همين مرا خوب ميكند .خلاصه طلوع افتاب اور را بردم بخش . خواباندم .. وقتي از بيمارستان رفتم دنيا رو سرم خراب شده بود تا يك هفته از فكر مرگ و مردن و ارزو كردن او بر نميداشتم بعد از يك هفته رفتم دوباره بيمارستان ديدم از دور كاميون اجرو مصلاح دم امازاده خالي ميكنند توجه نكردم تو بخش رفتم و بفكر چيزي نبودم تا يك پرستار امد . پيش مريضم گفت تو هموني نيستي كه با مريض بخش پايين اياق بودي  شطرنج بازي ميكردي .گفتم چرا گفت نديديش گفتم نه يك هفته قبل گفت برو معجزه شده چون سرطا ن كه داشت اصلا غيب شده انگار اصلا سرطان نداشته رفتم ديدم مرخص شده ولي گفتند داماد و دخترش دارند امام زاده را بازسازي ميكنند . رفتم جويا شدم انها گفتن حاجي برايت نامه گذاشته دخترش از كيف نامه اش را در اورد داد من بخوانم ..نوشته بود پسرم تو باعث شدي تا يك شب نشيني با خدا و اين امام زاده داشته باشم واز انها بخواهم تا چند صباحي به من مهلت بده اند  تا به كارهاي ناتمام برسم . از من خيلي تشكر كرد . و دعوت .....خلاصه دوستان در ان بيمارستان دختران 14 تا پيرمرد 80 سال زياد بودند كه سرطان ريه داشتند و چند صباحي زنده ولي باور اين پير مرد بود كه با خوردن شراب بايد خودش را خوب بكند كه كرد . داستان ابو علي سينا و چشمه را خوانده ايد پس باور ها را باور كنيد .حالا باورت را بگو منتظرم